कोंकणी साहित्यकार आनी पत्रकार संजीव वेरेंकार हांकां 17 मार्चाक मरण आयलें. कोंकणी भाशा मंडळान तांकां आर्गां ओंपल्यांत.
तांचें मुळावें शिकप सावयवेरेंच्या सरकारी प्राथमीक शाळेंत जालें जाल्यार पदवी मेरेनचें शिकप पणजेच्या कला आनी विज्ञान महाविद्यालयांत जालें. जंय कोंकणीचो वावर चलता थंय संजीव वेरेंकार आसतालेच. तांणी वेगवेगळ्या विशयांचेर कविता बरयल्यो. ते समाजीक जाणिवेचे एक बरोवपी. कोंकणीची चळवळ ही आपल्या गांवांतल्यान आरंभ करपाक जाय अशें दिसून तांणी काम सुरू केलें आनी स्वताक राजभास आंदोलनांत झोकून दिलें.
प्रेरणारूख, हाडामासाचीं देवळां, भावझुंबर, मुंबर, गांवांतली सांज, पडवे वयलीं सवणीं, चैतन्याच्यो पावळ्यो, अस्वस्थ सूर्य, रक्तचंदन, फुट्टात परतून पाखां हीं तांचीं कांय गाजिल्लीं पुस्तकां. तांकां साहित्य अकादेमीचो प्रतिश्ठेचो पुरस्कार लाभला. ते भायर कोंकणी भाशा मंडळ, विश्व कोंकणी केंद्र, मंगळुर ह्याय संस्थांचे पुरस्कार फावो जाल्यात.
आपली कविता फक्त पुस्तका पुरती मर्यादीत उरिनासतना ती प्रत्यक्ष लोकांच्या काळजा मेरेन पावची ह्या हेतून गोंयच्या वेगवेगळ्या महाविद्यालयांनी तांणी आपल्या कवितांचे प्रयोग सादर केल्यात आनी ताका रसिकां कडल्यान बरो प्रतिसाद मेळ्ळा.
संजीव वेरेंकार हे एक उत्कृश्ट कवी आशिल्ले. कोंकणी राजभास आंदोलनांत तांचें मोलादीक योगदान आसा. नायलॉन 66 आडच्या आंदोलनांत भूमिपुत्राचे सक्रीय भावनेन ते वावुरले. कोंकणी राजभास आंदोलनांत 1985 सावयवेरें-वळवय वाठारांत ज्या व्यक्तींनी म्हत्वपूर्ण योगदान दिलें तातूंत तांचो मोलाचो वांटो आसा. संजीव वेरेंकार वेवसायान पत्रकार आसले तरी पिंडान कवी. तांच्या मरणान कोंकणी साहित्य विश्वांत एक पोकळी निर्माण जाल्या. तांची पोटतिडक आनी तळमळ घेवन वावुरप हींच तांकां योग्य आर्गां आसतलीं अशें कोंकणी भाशा मंडळ, गोंय हांणी उजवडायिल्ल्या प्रसिद्धी पत्रकांत अध्यक्ष अन्वेषा सिंगबाळ हांणी म्हणलां.
