आयचे सामाजिक जिवीतांत जगतना आयचे कवी,लेखक आनी साहित्यिक हाणी आपले साहित्य आनी साहित्यिक वावराचो प्रचार मुजरत करचो. आपले समाधान आनी समाजाचे प्रबोधन करपाचो हेतू दवरून हावे साहित्य बरोवप केले, अशे गोयचे नामनेचे संस्कृत आनी मराठी लेखक माधव उर्फ पंडित लक्ष्मणशास्त्री पित्रे हाणी लाईव्ह न्यूज गोवा हे संकेतस्थळाकडेन उलयतना सांगले.
माधव पित्रे हे गोयचे साहित्यिक आनी सामाजिक मळार, लक्ष्मण कृष्ण पित्रे हे नावान फामाद आसात. पित्रे हांका निकतेच राजभाशा संचालनालयान आयोजित केल्ल्या कोकणी साहित्य आनी भाशा पुरस्कार या कार्यावळीत संस्कृत भाशेचे विभागात दुर्गाराम उपाध्ये संस्कृत भाशा पुरस्कार २०१९-२० या सालाखातीर लक्षण पित्रे हांका प्रदान केलो.
मनशाकडेन जे गिन्यान आसा, ते ताणें हेर लोकांक दिवचे. लोकांचे गिन्यान वाडत वयता आनी गिन्यान दिवपी मनशाचे गिन्यानाची उजळणी जाता, तशेच ताच्या गिन्यानांत भर जाता, अशे विचार पित्रे हाणी उक्तायले. संस्कृत भाशेत म्हणटात तशे स्वांत सुखाय म्हटल्यार आपणेन सुख मेळवप हो साहित्य बरोवपाचे फाटलो उद्देश आशिल्लोच, पुण समाजाक गिन्यान दिवपाचोय उद्देश तातुंत अशिल्ल्याचे पित्रे म्हणटात. देवान मेंदू हें यंत्र जे मनशाक दिला, तेजो सदाच चडान चड उपेग करचो आनी समाजाक आनी आपल्याक उपेग जातलो अशे सृजनशील कितें तरी दिवचें, असो संदेश पित्रे आयचे पीळगेक दिता. उलयल्ले हवेत विरून वयता, पुण बरंयल्ले साहित्य टिकून उरता. म्हूण आमी तेंका अ-क्षर म्हणटा, अशे पित्रे हाणी सांगले.
साखळीचे श्रीविठ्ठल हे पयले पुस्तकातल्यान १९७८ सालात लेखन वा साहित्य निर्मिती सुरू केल्ले पित्रे हाणी २००५ या वर्सा महाकवी कालिदास हाजेर बरंयल्ले ‘कालिदासप्रतिभोन्मेष’ हे संस्कृत नाटकाखातीर व्हड प्रमाणांत तांका नामना मेळी. ताचे गोयांत आनी देशाचे वेगवेगळे हेर भागांत प्रयोग जाले. गोयात जाल्ले हें संस्कृत भाशेतले पयलेच नाटक आशिल्ले. गोय राज्य वस्तूसंग्रहालय हांगा मुखेल अधिकारी म्हूण नोकरी करून निवृत्त जाल्ले पित्रे हाणी आता मेरेन नाटक आनी कविता संग्रह, विडंबनकाव्य तशेच हेर विशयावयली पुस्तकां मेळून ८ ते ९ पुस्तकां उजवाडाक येयल्ली आसा.
हालीचे तेपार ५ डिसेंबर २०२३ या वर्सा ‘आषाढघन’ हो कवितासंग्रह प्रकाशित जाल्लो आसा. ‘सूर जुने, नुर नवा’ हो कवितासंग्रह उजवाडाक येवन गाजलो, जेचेखातीर पित्रे हाणी प्रेरणा घेवन कलीविडंबनकीर्तन हो नवो विडंबन कविता सादर करपाचो प्रयोग गोयचे साहित्य मळाचेर केलो, जेका लोकांचो आनी साहित्य मोगी रसिकांचो उप्पाट प्रतिसाद मेळो. ‘त्रिपुर दहन’ हें पारंपरिक पद्धतीत बरंयल्ले मराठी नाटक गाजले. ‘लक्ष्मणरेषा’, ‘सौमित्र सीमा’, ‘संस्कृत सौरभ’ ही तांची हालीचे काळात उजवाडाक आयल्ली पुस्तकां बरेच व्हड प्रमाणांत गाजील्ली आसात. ललित माधवीयम, लक्ष्मणलिखित अशी पुस्तकां येत्या काय दिसां येवपाची आसात.
🖋
(सनतकुमार फडते)
